Oma Eiland, zoals ze genoemd wordt, woont op een afgelegen eiland. Als de ferry aanmeert, valt Björk van de ene verbazing in de andere. De bleke kinderen die naar haar zwaaien hebben nog nooit een hond gezien. Er is bijna nergens wifi. Björks oma is geen schattig oud vrouwtje en iedereen op het eiland woont in hetzelfde gebouw. En waarom zijn de bewoners toch zo blij met een berg aardappels?
Als ook nog blijkt dat zojuist de laatste boot van het seizoen is vertrokken, beseft Björk dat ze geen andere keuze heeft dan op het eiland te overleven…
–
Holy moly..
Dat was het eerste wat ik dacht toen ik begon aan dit boek. Want wat heb ik na een aantal hoofdstukken al een gruwelijke hekel aan oma Eiland. Iedereen zegt ja en amen tegen haar, zelfs Björks ouders, en ze commandeert de hele flat op een negatieve manier. Later, als je doorleest in dit hartverwarmende boek, maakt oma zo’n ongelooflijk mooie groei door. En zij niet alleen. Ook Björk, haar ouders en haar broer. En dat raakte me.
Ze kwamen allemaal in shock binnen op het eiland, worden weggestopt in een donker hol, moeten de meest vreselijke klusjes oplossen en niemand vindt ze aardig. En toch weten ze, soms met veel moeite, hun draai daar te vinden en te gaan genieten van de kleine dingen in het leven. Stil te staan bij wat je hebt, wat je mist en waar je gelukkig van wordt.
–
Naast de hele cultuurshock die het gezin doormaakt, wat al fantastisch wegleest, ontstaat er ook nog eens een hele spannende detectivelijn. Er verdwijnen steeds meer dingen in de flat, er ligt ineens een koeienvlaai voor de deur van de tandarts en er zit een gevel onder het varkensbloed. En iedereen verdenkt Björk en haar familie, want voordat zij er waren gebeurden dit soort dingen nooit. Dus ze moeten toch haast wel?!
Björk gaat het uiterste best doen om te laten zien dat zij het niet zijn en wie het dan toch wel is.
–
En Kappi. ❤️ De grootste verbinder in dit hele verhaal.
Een hele grote aanrader met prachtige coverillustratie van Linde Faas. 😍
–
Auteurs: Arndís Pórarinsdóttir en Hulda Sigrún Bjarnadóttir
Illustrator: Linde Faas
Uitgeverij: Volt
Leeftijd: vanaf ca. 10 jaar