Alles wat ik nu ga doen, MAG NIET.
–
Mila heeft een Briljant Plan. Ze gaat beste vriendinnen worden met Eline. Dan kan Mila al het andere vergeten: haar moeder die lange dagen werkt in het strandhotel, haar vader die is vertrokken, haar voetballessen waar geen geld meer voor is. Samen met Eline maakt ze nieuwe Briljante Plannen, zoals stiekem kamperen in de Verboden Duinen.
Maar alles loopt anders dan ze dachten…
–
Ik vind het best lastig om iets te schrijven over dit boek, omdat ik iets anders denk dan de meeste recensies die ik voorbij zie komen.
Laat ik vooropstellen dat ik het boek niet weg kon leggen en hem snel uitlas. De omgeving waar het verhaal zich afspeelt is ontzettend fijn. Strand, duin… Net als hier bij mij thuis. Ik vluchtte even weg van m’n eigen sores en dook in dit verhaal. Ook de opmaak met de blocnote en kleine illustraties vond ik supertof. Het las heel fijn en was een leuke onderbreking van de bladzijdes met alleen maar tekst. Ook de cover en schutbladen zijn prachtig! Je droomt even weg in de wereld van Mila.
–
Maar toch waren er ook een aantal dingen waar ik tegen aan liep…
–
Mila worstelt met een heleboel dingen wat logisch is. Want allemachtig wat heeft ze het moeilijk. Ze is heel dapper en doet heel stoer, maar het is onmenselijk wat zij allemaal met zich meedraagt. Ook haar zelfbeeld is heel laag. Kortom, veel heftige materie die zeer belangrijk zijn om te bespreken. Maar waar ik me een beetje aan irriteerde was het hele aanbidden van Eline. Ik kan begrijpen dat je graag een vriendin wilt als je zo alleen bent. Maar ik vond het nu wat té. Het begon me te irriteren wat afleidde van het mooie en bijzondere verhaal wat ik aan het lezen was.
–
Als juf vond ik het ook erg jammer hoe de juf werd omschreven. Ze laat het pesten toe en komt niet op voor Mila. Terwijl ze dat juist zo hard nodig heeft. Als juf weet je ook van de thuissituatie van een kind. Maar misschien vond ik dat vervelend omdat ik het zelf zo anders zou doen.
–
Het eind kwam voor mij ook wat abrupt. Hoe verder ik naar het einde kwam hoe groter de problemen leken te worden en dan ineens is het over. Ik heb er nog lang over nagedacht, want het heeft ook iets moois en je kunt grotendeels wel invullen hoe het vanaf daar zou gaan. Maar na al die heftige dingen die je hebt gelezen had ik wat afsluiting wel fijn gevonden.
–
Auteur: Marjolein Visser
Illustrator: Sophie Pluim
Uitgeverij: Leopold
Leeftijd: vanaf ca. 10 jaar