DE LAATSTE BEER.

Er zijn geen ijsberen meer over op Bereneiland. Tenminste, dat is wat Aprils vader haar vertelt als zijn wetenschappelijk onderzoek hen voor zes maanden naar deze afgelegen Arctische buitenpost brengt. Maar op een eindeloze zomernacht ontmoet April toch een ijsbeer. Hij is uitgehongerd, eenzaam en ver van huis. Vastbesloten om hem te redden, begint April aan de belangrijkste reis van haar leven.

Dit boek las ik begin dit jaar in 2 dagen uit en ik was op slag verliefd!

De vriendschap tussen een ijsbeer en een meisje… Je weet dat het niet kan, maar het is zo mooi, fijntjes en soepel geschreven dat je het echt gelooft.

De band die zij hebben wordt met de dag sterker, terwijl de band met haar vader eigenlijk steeds slechter wordt.

Aprils moeder is namelijk overleden en haar vader stopt dat verdriet weg en richt zich volledig op zijn werk. Maar wat hij niet doorheeft is dat hij zijn dochter zo uit het oog verliest. En dat doet pijn. Bij April, die op een gegeven moment zo mooi en kwetsbaar zegt: ‘Ik zou ook best een nieuwe mama willen.’, maar jij als lezer wordt zo meegetrokken in het verhaal dat je wilt gillen naar die vader: ‘JE HEBT ZO’N MOOIE LIEVE DOCHTER!! KIJK EENS NAAR HAAR OM.’

Maar hij kan het (nog) niet. Dus April gaat op avontuur op het eiland en komt daar de reusachtige, maar uitgehongerde ijsbeer tegen. De ijsbeer kan, door het smelten van de poolcirkel, namelijk niet meer terug naar waar hij vandaag komt en dus ook niet meer goed jagen om te kunnen eten. Mooi ook hoe die problematiek zo moeiteloos in het verhaal is geschreven.

Het is 1 groot waanzinnig avontuur vol liefde. Liefde voor de natuur en liefde voor elkaar.

Een avontuur wat je niet mag missen!

Auteur: Hannah Gold

Illustrator: Levi Pinfold

Uitgeverij: Volt

Leeftijd: vanaf ca. 10 jaar