Rio’s moeder is opgenomen in een kliniek, daarom moet hij bij zijn oma in Californië gaan wonen. Een oma die hij nauwelijks kent. Het enige waar hij vrolijk van wordt, zijn zijn vriendin Marina en de walvisspottochten die haar vader organiseert.
Tot hij Witsnuit ontmoet: een reusachtige maar vriendelijke walvis. Er ontstaat een bijzondere vriendschap tussen de twee, en voor het eerst voelt Rio weer een sprankje hoop. Als Witsnuit plotseling vermist raakt, lijkt Rio de enige te zijn die dit mysterie kan oplossen.
–
Nadat ik verliefd was geworden op ‘De laatste beer’ kon ik niet wachten om dit boek te lezen. Ik had vrij hoge verwachtingen, maar aan de andere kant was ik ook een beetje bang op een soort tweede ‘De laatste beer’. Het verhaal gaat natuurlijk weer over een band tussen mens en dier. Zou Hannah Gold mij nog een keer zo omver kunnen blazen met een boek?
Het antwoord daarop is: JA!
–
Mijn hemel. Ik ben niet omvergeblazen, maar de lucht in geblazen met 3 loopings en 4 tornado’s om daarna te landen in de oceaan naast Witsnuit.
Je leert veel over de walvis, maar ook over ander zeeleven. De band die je kunt hebben met de natuur, met dieren. Ik vind dat waanzinnig. En zeker walvissen vind ik zulke fascinerende dieren. Wist je bijvoorbeeld dat walvissen hartjes kunnen uitblazen? ❤️
–
De manier waarop Hannah schrijft is hartverwarmend. Je krijgt vrij snel achtergrondinformatie over de situatie van Rio. Hierdoor leer je hem gelijk goed kennen en voelde ik me snel verbonden met hem. De onvoorwaardelijke liefde die hij heeft voor z’n moeder was de drijfveer van het hele boek. Het is niet te bevatten hoe zwaar het voor hem moet zijn. Het is zo goed geschreven waardoor je zo met hem meevoelt en zijn boosheid en verdriet deelt.
Ondanks de moeilijke situatie waar Rio in zit voelt het verhaal bij vlagen ook heel licht. In de vriendschap met Marina en hun gedeelde liefde voor de oceaan. Ik wilde zo graag zelf Rio zijn. Ook varen op een boot om walvissen te spotten. En de kracht van een goed boek, en dat is dit zeker, brengt je daar. Ik was daar! ❤️
–
Naast het verhaal zit er ook een belangrijke boodschap, gewikkeld in een warme en liefdevolle deken, in het verhaal over de opwarming van de aarde en de plastic soep.
Mocht het na dit relaas nog niet helemaal duidelijk zijn: dit boek is fantastisch, meeslepend, hartverwarmend, geweldig en levensecht!
Ga dit lezen, raad het aan bij kinderen, zet het in de bieb of in je eigen kast en geloof me: je sluit Rio en Witsnuit in je hart. ☺️
–
Auteur: Hannah Gold
Illustrator: Levi Pinfold
Uitgeverij: Volt
Leeftijd: vanaf ca. 10 jaar