Het ruimtewezen Moon landt per ongeluk op aarde. Ava vindt hem en leidt hem samen met Wolfie rond op hun schitterende planeet. Moon lijkt het naar zijn zin te hebben, maar vertrekt dan tot Ava’s verdriet plotseling. Waar is hij naartoe?
Hoe gelukkig ben je als je kunt zeggen: ‘Ik ben thuis.’
–
Wat is dit weer mooi, Mark Janssen. ❤️
Een prentenboek maken zonder tekst lijkt me nog bijna moeilijker dan met tekst. Er is dan namelijk geen tekst die je vertelt wat er gebeurt. Alleen als je een hele goede bent hebben je illustraties helemaal geen tekst nodig. De illustraties zijn de tekst of beter nog: ze nodigen uit om er zelf een tekst bij te vertellen en op te gaan in het verhaal.
Zo is dat ook weer bij dit boek.
–
Vanaf de eerste bladzijde, waar je meteen omver wordt geblazen door een prachtige sterrenhemel en een voorbijvliegende raket, roept alles in mij: ‘Yes, ik wil hier nu al zoveel over vertellen.’ Maar ook mijn oudste zoon van 4 (die gek is op de ruimte) begint meteen te praten. Wat hij ziet, wat er gebeurt en we praten over wat er zou kunnen gaan gebeuren.
Op de 2e bladzijde maak je kennis met Moon, het ruimtewezen. Die gelijk met open armen wordt ontvangen door Ava en haar hond Wolfie. Mooi om te zien hoe er gelijk positief en warm wordt gereageerd op iets of iemand die je nog niet kent. Een voorbeeld voor onze kinderen. 😊
Ava neemt Moon mee langs alle wonderlijke plekken van haar thuis. Zoveel verschillende dieren, maar ook volken laten kinderen genieten van al het moois van onze wereld. Groot favoriet hier thuis zijn toch wel de krokodillen. Of zijn het stiekem toch dino’s? Puck gaat voor dat laatste haha.
–
En dan het einde… 😊
Ik ga het niet verklappen, maar het laat je hart smelten en maakt weer heel duidelijk: als je lieve, fijne en warme mensen om je heen hebt, voel je je thuis. ❤️
–
Illustrator: Mark Janssen
Uitgeverij: Lemniscaat
Leeftijd: voor jong en oud!